Jagodna (977 m n.p.m.)

Jagodna (977 m.n.p.m.) to szczyt położony w Sudetach Środkowych, w Górach Bystrzyckich – zaliczany do Korony Gór Polski. Zapraszam na relację z wycieczki.

Trasa:

Przełęcz Spalona – Jagodna Północna – Jagodna – Pylista Droga – Przełęcz Spalona

Długość: ok.9,5 km.

Punkty GOT: 12 pkt.

Mapa:

Opis:

W dzisiejszej relacji zapraszam na opis krótkiej wycieczki w najwyższą część Gór Bystrzyckich – Jagodna Północna (985 m n.p.m.) i Jagodna (977 m n.p.m.), jaką odbyłem w jeden z październikowych weekendów (30.10.2022 r.) razem z Anią, Jasią, Justyną oraz Darkiem. Wtedy to właśnie ruszyliśmy na podbój Gór Bystrzyckich i Orlickich z nadzieją na przejście dwóch ciekawych tras. Udało nam się, a w drugiej relacji zapraszam na spacer na Jagodną.

Sobota (14.05.2016 r.) po zdobyciu Orlicy (relację można przeczytać tutaj) razem z ekipą po powrocie do auta ruszamy spod Kamienia Rübartscha przez Zieleniec w stronę Przełęczy Spalonej, jadąc słynną Autostradą Sudecką. Sam Zieleniec zaskakuje nas powstającymi nowymi ośrodkami, sporo to tego i jak dla nas psuje to krajobraz.

Samą Autostradę Sudecką budowano jako element Drogi Sudeckiej, czyli szosy turystycznej poprowadzonej wzdłuż całych Sudetów. Poza A.S. powstał jeszcze tylko jeden odcinek tej drogi, ze Świeradowa-Zdroju do Szklarskiej Poręby (DW358 z Zakrętem Śmierci).

Droga miała też pełnić funkcje wojskowe, o czym świadczą ruiny obiektów strategiczno-obronnych (fortyfikacje i schrony) wybudowanych w pobliżu drogi w rejonie Przełęczy nad Porębą. Wiąże się z tym nieoficjalna nazwa drogi: “Autostrada Göringa”, ponieważ w latach 1942-44 przedsięwzięcie nadzorował Marszałek Rzeszy Hermann Göring.

Po II wojnie światowej droga utraciła znaczenie militarne (ze względu na włączenie Dolnego Śląska w granice Polski) i turystyczne (z powodu restrykcyjnych przepisów dotyczących podróżowania w strefie granicznej). Służyła ona jedynie ruchowi lokalnemu, będąc jedyną drogą dojazdu do wsi położonych w Dolinie Orlicy. Obecnie Autostrada Sudecka pozostaje drogą o bardzo niskim natężeniu ruchu. Wyjątek stanowi odcinek od Polskich Wrót do Zieleńca, służący dojazdowi do ośrodków narciarskich.

Fragment Autostrady Sudeckiej, którym zmierzamy na Przełęcz Spaloną prowadzi nas przez malowniczą Dolinę Dzikiej Orlicy i przez takie miejscowości jak Lasówka czy Mostowice, które z roku na rok tracą swój charakter dzikich terenów. Coraz więcej powstaje tutaj ośrodków – niestety.

W końcu meldujemy się Przełęczy Spalonej gdzie znajduje się duży parking na którym możemy zostawić nasz samochód. Na początek ruszamy w kierunku symbolu tego miejsca czyli do słynnego Schroniska PTTK Jagodna. W środku tłumy, dlatego też zmieniamy plany i decydujemy się wrócić do schroniska po zdobyciu Jagodnej.

Niemniej warto wspomnieć, że Schroniska PTTK Jagodna to obiekt położony na wysokości 811 m n.p.m. na Przełęczy Spalonej. Budynek powstał ok. 1895 r. na miejscu przydrożnego zajazdu niejakiego Hartmanna. Początkowo pełnił rolę okazałej gospody, a później również schroniska. Po odkryciu przez narciarzy walorów okolicy, gospoda przekształciła się w schronisko turystyczne. Kłodzkie Towarzystwo Górskie, które stało się właścicielem schroniska w 1927 r., po remoncie nadało mu nazwę Brandbaude.

Po 1945 r. budynek został zdewastowany i rozszabrowany. W 1948 r. schronisko przejął Oddział Kłodzki PTT. Pod koniec lat 50. przy schronisku postawiono domki campingowe. Budynek kilkukrotnie poddawano remontom. Pod koniec lat sześćdziesiątych nazwę zmieniono na Schronisko PTTK Jagodna. Dziś schronisko posiada 57 miejsc noclegowych. Do dyspozycji jest świetlica, jadalnia i bufet. Obiekt słynie ze wspaniałej kuchni i cieszy się ogromną popularnością. Ułatwia to fakt, że można tutaj dotrzeć samochodem.

Wychodzimy ze schroniska i ruszamy w drogę za znakami niebieskiego szlaku turystycznego. Mijamy z prawej strony ruiny bunkra z okresu II Wojny Światowej kiedy to powstawała Autostrada Sudecka. Natomiast z lewej strony znajduje się wiata odpoczynkowa oraz głaz z wmurowaną tablicą pamiątkową „500 lat Spalonej”. Ufundowany został w 2013 roku, na pamiątkę spotkania byłych mieszkańców wsi Brandt z obecnymi mieszkańcami Spalonej. Na tablicy pamiątkowej umieszczono napis w języku polskim, niemieckim oraz czeskim.

Idziemy dalej szlak powoli wyprowadza nas coraz wyżej. Zdobycie Jagodnej z Przełęczy Spalonej nie jest wielkim wysiłkiem, bowiem do pokonania mamy około 4,5 kilometra oraz nieco ponad 250 metrów przewyższenia. Także wielkich podejść tutaj nie będzie. Docieramy do skrzyżowania gdzie nasz szlak skręca w lewo i wchodzi na Pylistą Drogę, którą doprowadza nas do kolejnego skrzyżowania. Tutaj w Pylista Droga skręca w prawo (tędy planujemy później wrócić), a my tymczasem idziemy prosto i wchodzimy na tzw. Nową Drogę.

Powoli zdobywamy wysokość, a ja w głowie mam już plan aby udać się jeszcze na najwyższy wierzchołek masywu Jagodnej. Wzniesienie to bowiem posiada dwa szczyty: północny o wysokości 985 m n.p.m. oraz południowy o wysokości 977 m n.p.m., który uznawany jest do Korony Gór Polski i to tutaj znajduje się największa atrakcja masywu – wieża widokowa.

Wędrując co jakiś czas spoglądam na mapę online, jednocześnie wypatrując skrętu w prawo. Niestety podejście na Jagodną Północną nie jest dobrze oznaczone i trzeba wiedzieć po prostu w którym momencie należy odbić ze szlaku aby zdobyć najwyższy wierzchołek masywu.

Na samej Jagodnej Północnej (985 m n.p.m.) nie ma żadnych atrakcji. Znajduje się tutaj ruina ambony dla myśliwych oraz tabliczka na drzewie informująca nas, że jesteśmy na wierzchołku. Także robimy pamiątkowe zdjęcia i uznajemy, że najwyższy szczyt Gór Bystrzyckich mamy zdobyty.

Wracamy do niebieskiego szlaku turystycznego, którym kontynuujemy wędrówkę na wierzchołek Jagodnej (977 m n.p.m.). Turystów na szlaku jest bardzo dużo, wszak pogoda dzisiaj sprzyja spacerowaniu. W pewnym momencie na horyzoncie pojawia się wierzchołek wieży widokowej, a to znak, że jesteśmy już blisko szczytu.

Około godziny 13:30 stajemy na szczycie Jagodnej, a na szlak ruszyliśmy o godzinie 12:00. Jagodna (977 m n.p.m.) to wzniesienie położone w Górach Bystrzyckich, zaliczane do Korony Gór Polski oraz Korony Sudetów. Posiada dwa szczyty o czym już wspomniałem wyżej: północny (mylnie oznaczany czasem jako Sasanka) o wysokości 985 m n.p.m. i południowy o wysokości 977 m n.p.m.

Cały masyw to najwyższa część Gór Bystrzyckich. Wzniesienie o mało podkreślonym wierzchołku, wznoszącym się zaledwie kilka metrów ponad wierzchowinę i bardzo stromo opadającym wschodnim zboczu, w stronę kotlinowatego obniżenia, w którym położone są Wyszki, Ponikwa i Poręba. Zbocze zachodnie, ponacinane dolinami dopływów Dzikiej Orlicy, stromo opada w kierunku Doliny Dzikiej Orlicy.

Jagodna leży na europejskim dziale wodnym. Wschodnie stoki odwadnia Nysa Kłodzka (zlewisko Bałtyku), a zachodnie Dzika Orlica (dopływ Łaby, zlewisko Morza Północnego). Góra zbudowana jest z odpornych na wietrzenie granitognejsów należących do metamorfiku Gór Bystrzyckich i Orlickich oraz z górnokredowych piaskowców.

Na początku XX wieku miejscowy oddział Kłodzkiego Towarzystwa Górskiego zbudował na szczycie Jagodnej 17-metrową wieżę widokową. Przed 1939 r. na miejscu widokowej ustawiono wieżę triangulacyjną, którą rozebrano w latach 60. XX wieku. W 2020 roku za sprawą projektu „Czesko-Polski Szlak Grzbietowy”, na szczycie otwarto nową wieżę widokową. Wysokość całkowita obiektu wynosi 23 metry, natomiast na poziomie 19 metrów nad ziemią znajduje się duża, okrągła platforma w formie gondoli.

Konstrukcja jest stalowa z drewnianymi elementami, a całość posadowiona jest na betonowych słupach fundamentowych. Wejście na platformę prowadzi wąskimi, spiralnymi schodkami, mijając po drodze trzy pomosty spoczynkowe. W projekcie o którym wspomniałem udział wzięło 18 partnerów z Polski i Czech. W ramach tego projektu powstały m.in. wieże widokowe na Czerńcu, Orlicy czy Kłodzkiej Górze, a także odbudowano wieżę na Włodzickiej Górze, czy wybudowano taras widokowy na Guzowatej.

Na miejscu robimy pamiątkowe zdjęcie z wieżą po czym ruszamy szybko na górę. Jest to doskonały punkt widokowy na okoliczne pasma górskie. Pogoda nam dziś sprzyja dlatego z góry możemy podziwiać piękną panoramę widokową. W kierunku południowym wyłania nam się Czerniec (891 m n.p.m.) z wieża widokową, dalej na lewo od niego pojawia się Suchy Vrch (995 m n.p.m.) oraz Jerab (1003 m n.p.m.).

Idąc dalej w lewo przed nami wyłania się wspaniała panorama Masywu Śnieżnika. Dostrzegamy Trójmorski Wierch (1145 m n.p.m.) z wieżą widokową, Śnieżnik (1425 m n.p.m.), na którym także nie tak dawno otwarto wieżę. Widoczne są także Czarna Góra (1205 m n.p.m.) czy Igliczna z Sanktuarium Matki Bożej Śnieżnej. Dalej wyłania nam się pasmo Krowiarek z Suchoniem (964 m n.p.m.), za którym na prawo widoczna jest Czernica (1083 m n.p.m.) w Górach Bialskich.

Przed nami wyłania się Rów Górnej Nysy z Bystrzycą Kłodzką, a na dalszym planie, na lewo od Masywu Śnieżnika i pasma Krowiarek, wyłaniają się Góry Złote z widocznymi Borówkową (900 m n.p.m.) oraz Jawornikiem Wielkim (872 m n.p.m.). Dalej widać obniżenie Przełęczy Kłodzkiej i Grzbiet Wschodni Gór Bardzkich z najwyższymi Szeroką Górą (765 m n.p.m.) i Kłodzką Górą (757 m n.p.m.) z wieżą widokową.

W kierunku północnym widoczna jest Kotlina Kłodzka z Kłodzkiem. Za miastem natomiast wyłania się Grzbiet Zachodni Gór Bardzkich, a także na lewo Góry Sowie z widoczną Kalenicą (964 m n.p.m.) i Wielką Sową (1015 m n.p.m.).

Dalej w kierunku zachodnim wyłania nam się Dolina Dzikiej Orlicy, a za nią Góry Orlickie i w dali widoczne Góry Stołowe. Świetnie widać Szczeliniec Wielki (919 m n.p.m.) czy Skalniak (915 m n.p.m.). Natomiast w paśmie Gór Orlickich wyróżniają się Orlica (1083 m n.p.m.), Zieleniec oraz Velka Destna (1115 m n.p.m.).

Na wieży można by długo siedzieć i podziwiać wspaniałe widoki, w końcu jednak schodzimy. Na dole nim ruszymy w drogę powrotną robimy sobie jeszcze przerwę na gorącą herbatkę i coś słodkiego. Spędzamy jeszcze chwilę na rozmowach po czym ruszamy dalej.

Wracać na Przełęcz Spaloną będziemy nieco inaczej. Z Jagodnej ruszamy nieoznakowaną ścieżką w dół. Docieramy do skrzyżowania na którym skręcamy w prawo i rozpoczynamy zejście do Pylistej Drogi. Zimą prowadzi tędy szlak narciarski, ale teraz jesienią jest to piękna leśna droga spacerowa, którą w dogodny sposób można wrócić do niebieskiego szlaku do skrzyżowania o którym wspominałem na początku relacji. Dzięki temu można tutaj zrobić sobie taką pętlę.

Około godziny 15:30 docieramy do schroniska. Wchodzimy do środka i decydujemy się na stanie w kolejce. Myśleliśmy, że będzie mniej turystów, ale kolejka nadal spora. Kusi nas jednak słynna kuchnia, dlatego wyczekujemy swoje, a po niecałej godzinie raczymy się już pysznymi daniami. Osobiście zamawiam kotlet chatara. Porcja jest ogromna i naprawdę smaczna. Także polecam kuchnię w Jagodnej.

Gdy wychodzimy z schroniska jest już szarówka, wszak na zegarkach mamy już godzinę 17:00. Cały dzień w Górach Orlickich i Bystrzyckich minął nam bardzo szybko. Czas więc ruszać w drogę powrotną do domu. Jagodna dzięki wieży widokowej zyskała bardzo dużo, a ja cieszę się, że w końcu dotarłem tutaj przy sprzyjających warunkach pogodowych i mogłem podziwiać piękną panoramę widokową. Polecam ten region.