Olszak i okolice

Olszak (453 m n.p.m.) to szczyt w Górach Opawskich położony nad przełomem Złotego Potoku. Zapraszam do lektury relacji.

Trasa:

Pokrzywna – Olszak – Żabie Oczko – Krzyżówka – Karolinki – Jarnołtówek – Karliki – Piekiełko – Bukowa Góra – Gwarkowa Perć – Pokrzywna

Długość: ok. 10 km

Punkty GOT: 11

Mapa:

Relacja:

W dzisiejszej relacji zapraszam na opis wycieczki jaką odbyłem na początku czerwca w czwartek (03.06.2021 r.). Wtedy to razem ze znajomymi Madzią i Kamilem wybrałem się na spacer niebieskim szlakiem wokół Jarnołtówka i Pokrzywnej. Ostatnia relacja na blogu z tego miejsca pochodziła z 2014 roku, dlatego też postanowiłem dokonać aktualizacji wpisu. Wszystko to też za sprawą odznaki turystycznej Korona Parku Krajobrazowego Góry Opawskie, której zbieranie rozpocząłem jakiś czas temu.

Rankiem ruszamy z Nysy w kierunku Głuchołaz i dalej do Pokrzywnej. Około godziny 9:00 meldujemy się na parkingu przy Interaktywnym Parku Edukacji i Rozrywki ROSENAU „Zaginione Miasto”. Jest to miejsce wypoczynku, zabawy i edukacji dla całych rodzin, z ofertą ukierunkowaną na osoby w każdym wieku. Na miejscu znajduje się ponad 20 różnych atrakcji. Nazwa parku nawiązuje do legendy o osadzie, która podobno w średniowieczu istniała w Górach Opawskich.

W parku postawiono na walor edukacji poprzez zabawę. Ma to zapewnić m.in. „Park Żywiołów”, w którym zgrupowano eksponaty pozwalające odwiedzającym samodzielnie poznawać prawa fizyki i charakter 4 żywiołów: ziemi, wody, powietrza i ognia. Jedną z najciekawszych atrakcji może okazać się interaktywny „Ogród Wody”. To pierwsza tego typu w Polsce instalacja, skupiająca prawie 20 urządzeń wodnych – m.in. ręczne pompy, zapory, fontanny czy koła młyńskie. Dla osób zainteresowanych głównie rekreacją dostępne są: basen o wymiarach olimpijskich, zjeżdżalnie, czy sztuczne lodowisko, na którym można ślizgać się nawet w największym upale, a także istniejący już od pewnego czasu park linowy. Dodatkowo po jeziorze można popływać rowerem wodnym.

Zabieramy plecaki i ruszamy za znakami niebieskiego szlaku turystycznego w kierunku Olszaka (453 m.n.p.m.). Przechodzimy wzdłuż ogrodzenia podziwiając widok na park rozrywki z Hotelem Gorzelanny, dalej przechodzimy obok domków ośrodka Złoty Potok i skręcamy w prawo, by po niecałych 20 metrach skręcić w lewo, tutaj czeka nas pierwsze mniejsze podejście, za którym docieramy do hotelu Dębowe Wzgórze. Następnie wychodzimy na drogę asfaltową i przechodzimy na drugą stronę, gdzie wchodzimy na ścieżkę i rozpoczynamy podejście na Olszak.

Około godziny 9:40 stajemy na szczycie Olszaka (453 m.n.p.m.) położonym w Górach Opawskich nad przełomem Złotego Potoku. Sam wierzchołek nie wyróżnia się niczym szczególnym, brak tutaj widoków bowiem szczyt porośnięty jest lasem. Warto jednak wiedzieć, że rejon Olszaka objęty jest ochroną rezerwatową w ramach leśnego rezerwatu przyrody Olszak. Na miejscu robimy sobie pamiątkowe zdjęcia do odznaki, a po chwili ruszamy w dalszą drogę.

Spokojnym krokiem docieramy na skraj zabezpieczonego dawnego kamieniołomu pod nazwą Żabie Oczko. Jest to pozostałości po dawnym kamieniołomie łupków. Skała ta charakteryzuje się łatwością dzielenia na cienkie tafle i od niepamiętnych czasów była wykorzystywana do pokrywania dachów domów oraz ścian, co chroniło je przed deszczami i wiatrami. Po zakończeniu eksploatacji wyrobisko wypełniło się wodą, tworząc malowniczy zakątek, otoczony kilkunastometrowej wysokości ścianami skalnymi, na których rośnie chroniona roślina, paprotka zwyczajna. Tuż przy kamieniołomie znajduje się wiatka odpoczynkowa przy której robimy sobie chwilę przerwy.

Po przerwie ruszamy w dalszą drogę. Kilkaset metrów dalej wychodzimy z lasu na otwartą przestrzeń, z lewej widzimy kawałek zaoranego pola, a z prawej wyłania nam się piękny widok na Masyw Chrobrego. Bardzo dobrze widać Przednią Kopę (495 m n.p.m.). Robimy tutaj pamiątkowe zdjęcia i idziemy dalej, aż docieramy do pierwszego większego punktu widokowego na dzisiejszej trasie. Oczywiście tutaj przerwa na zdjęcia. Z punktu roztacza się widok na najwyższe wzniesienia Gór Opawskich w tym przede wszystkim Srebrną Kopę (785 m.n.p.m.). Widoczna jest także wieża na Biskupiej Kopie (890 m n.p.m.).

Kończymy kolejną dziś przerwę i ruszamy dalej. Teraz szlak prowadzi nas wzdłuż granicy rezerwatu przyrody Olszak w stronę Karolinek o których szerzej za chwilę. Docieramy do pierwszego punktu widokowego na skałkach. Tutaj robimy kilka zdjęć i idziemy dalej.

Dalej szlak doprowadza nas do miejsca, w którym na drzewie napotykamy malunek krzyża i strzałkę kierunkową. Tutaj właśnie skręcamy w prawo i teraz chwilę bez szlaku wędrować będziemy na Krzyżówkę (427 m n.p.m.), czyli kolejny szczyt do Korony Parku Krajobrazowego Gór Opawskich. Wychodzimy z lasu, przechodzimy przez niewielką polankę i wchodzimy w mały zagajnik, będący wierzchołkiem Krzyżówki, czyli drugiego co do wysokości szczytu masywu Olszaka położonego w jego zachodniej części. Razem stanowią północne zamknięcie przełomowej doliny Złotego Potoku. Nazwa szczytu pochodzi od dębowego krzyża, który kiedyś stał na wzniesieniu, w miejscu, w którym w XVII wieku stała szubienica. W maju 1992 roku pochodzący z Jarnołtówka Niemcy postawili nowy krzyż, który dziś jest charakterystycznym elementem szczytu.

Krótki pobyt na szczycie za nami, a teraz wracamy do niebieskiego szlaku, którym dalej wędrować będziemy w stronę ostatniego punktu widokowego na Karolinkach. Warto wiec wspomnieć, że są to pasy odsłonięć skalnych na południowych zboczach Olszaka i Krzyżówki. Zbudowane są z utworów warstw andelohorskich: łupków meta-pyłowcowo-ilastych, meta-szarogłazów i zlepieńców metamorficznych. Tworzą one ciąg o długości około 450 metrów i szerokości około 100 metrów, a wielu miejscach tworzą punkty widokowe, jak ten do którego docieramy.

Szkoda nam opuszczać punkt widokowy, bowiem panorama jest niesamowita, ale czas ruszać w dalszą drogę. Teraz schodzimy do Jarnołtówka, gdzie przekraczamy drogę i przechodzimy na drugą stronę. Dalej wędrujemy chodnikiem w stronę miejsca, gdzie szlak skręca w prawo. Betonową drogą podchodzimy kawałek i skręcamy w lewo. Tutaj wchodzimy na ścieżkę i rozpoczynamy wędrówkę na Karliki, czyli do kolejnej grupy skalnej, która odsłania się w prawym zboczu doliny Złotego Potoku na odcinku długości około 300 m, a szerokości od 50 m do około 120 m. Zbudowane są z andolohorskich warstw przekładających się kilkoma typami litologicznymi, wśród których wymienić należy najliczniej występujące meta-pyłowce-ilaste oraz meta-szarogłazy, a następnie zlepieńce metamorficzne, szarogłazy wstęgowe i zieleńce.

Dalej szlak wiedzie leśną ścieżką, bez punktów widokowych, a my spokojnym spacerem docieramy do kolejnej dziś atrakcji, jaką jest Piekiełko. Jest to nieużytkowany kamieniołom po wydobyciu łupka fyllitowego. Nazwę swoją zawdzięcza legendzie, według której na dnie głębokiego wyrobiska znajdowały się mityczne wrota do piekła. Powstał w połowie XIX wieku, jego głębokość dochodzi do kilkunastu metrów. Wydobywany tu łupek z racji swych właściwości (skała daje się łatwo dzielić na niewielkiej grubości płyty o dużej powierzchni) wykorzystywany był lokalnie do pokrywania dachów, fundamentowania budowli i wykonywania ogrodzeń.

W tym miejscu na chwilę opuszczamy szlak niebieski. Teraz ruszamy za znakami żółtego szlaku turystycznego na Bukową Górę (506 m n.p.m.), czyli kolejny szczyt do Korony Parku Krajobrazowego Góry Opawskie. Przed nami wędrówka ścieżką jakieś 200-300 metrów delikatnie w górę, aż docieramy na szczyt.

Warto wiedzieć, że wzniesienie to wznosi się w końcowym odcinku bocznego grzbietu odchodzącego od Biskupiej Kopy w kierunku północno-wschodnim. Wzniesienie charakteryzuje się zróżnicowaną rzeźbą i ukształtowaniem oraz stromymi zboczami. Zbudowane jest ze skał osadowych pochodzenia morskiego, głównie piaskowców, mułowców z otoczakami oraz z łupków fyllitowych. Nazwa szczytu pochodzi od okazałych buków, które w przeszłości rosły na wzniesieniu, obecnie pozostałości dawnego lasu bukowego są szczątkowe.

Zdjęcia do odznaki zrobione, wracamy więc do Piekiełka skąd dalej maszerujemy w stronę Gwarkowej Perci. Przechodzimy przez polan za którą szlak skręca w lewo i sprowadza nas do tej ciekawej atrakcji. Jest to nieczynne wyrobisko otwarte w 1820 roku, gdzie prace prowadzono metodą odkrywkową z przerwami do 1939 roku. Wydobywano tu łupek fyllitowi, potocznie zwany dachówkowym, wykorzystywany lokalnie do celów budowlanych, m.in. do pokrywania dachów, fundamentowania budowli i wykonywania ogrodzeń. Obecnie kamieniołom stanowi duża atrakcję turystyczną, a wszystko za sprawą 35-stopniowej drabiny, przez którą prowadzi szlak. To jedyne tego typu miejsce w polskich Sudetach.

Po opuszczeniu Gwarkowej Perci przechodzimy przez mostek na Bystrym Potoku. Skręcamy w lewo i dalej wędrujemy Doliną Bystrego Potoku w kierunku Pokrzywnej, aż docieramy do nieczynnej skoczni narciarskiej, która zbudowana została w 1931 roku m.in. dzięki staraniom mieszkającego w Prudniku Norwega oraz prudnickiej sekcji Śląskiego Sudeckiego Towarzystwa Górskiego. Można było na niej skakać na odległość do 40 metrów. Skocznia była bardzo popularna i organizowano na niej szereg lokalnych zawodów. Dziś pozostałością skoczni jest jedynie zarys progu, mostku umożliwiającego skoczkowi bezpieczne lądowanie oraz ślady tarasów obserwacyjnych. Co ciekawe według historycznego podziału rozbieg skoczni znajduje się na terenie historycznego Górnego Śląska, natomiast przeciwstok już na terenie Dolnego Śląska.

Dalej szlak doprowadza nas do polany, na której znajduje się kaplica, gdzie w ciepłe letnie dni odprawiane są msze święte. Tutaj robimy pamiątkowe zdjęcia, po czym ruszamy dalej, a szlak skręca w prawo i prowadzi nad zabudowaniami Pokrzywnej w kierunku parkingu przy Zaginionym Mieście Rosenau gdzie zostawiliśmy nasz samochód.

W taki sposób nasza dzisiejsza wycieczka dobiega końca. Wpis został zaktualizowany. W porównaniu do 2014 roku sporo się tutaj zmieniło, pojawiły się m.in. nowe punkty widokowe. Polecam wszystkim niebieski szlak wokół Jarnołtówka i Pokrzywnej oraz wędrówkę na Olszak, a także samą odznakę Korona Parku Krajobrazowego Góry Opawskie.